Een fotodialoog van Piet Schellekens en Joep Eijkens (2)

Zonder woorden, zonder mensen

Sinds een paar jaar voeren Piet Schellekens en ik af en toe zogeheten fotodialogen met elkaar. Kort samengevat: in plaats van woorden gebruiken we foto’s om te communiceren. Foto’s die nu eens afkomstig zijn uit onze archieven, dan weer speciaal gemaakt voor ons gesprek in beelden. De ene keer begint Piet en moet ik met een antwoord komen, de andere keer zijn de rollen omgedraaid. Maar steeds reageren we op elkaars foto’s. Zonder mondelinge toelichting. Hoogstens schrijven we er af en toe commentaar bij, maar uitsluitend voor intern gebruik. Zodat de kijker het uitsluitend met het beeldmateriaal moet doen.

Tot nu toe hebben we op de site van Cultureel Brabant pas één keer een fotodialoog geplaatst. Dat was nummer 12. Hoe die door de kijkers ontvangen is, weten we niet. Goed of niet goed, we zijn gewoon weer verder gegaan, op de eerste plaats voor ons eigen plezier. En zo komen we nu met fotodialoog nummer 13.

Om de creativiteit te stimuleren, hebben we ons ditmaal één beperking opgelegd: op de foto’s mochten geen mensen voorkomen.

De dialoog opent met een foto die ik op straat maakte. Een foto van…ja, van wat eigenlijk? Je zou het kunnen omschrijven als het restant van een omgehakte boom, door iemand om onbekende reden gemarkeerd met een haast licht gevende oranjerose kleur. Piet reageerde daarop met een foto van een plant waar die opvallende kleur ook op te zien is. Ook in de rest van de dialoog werd vaak geput uit de natuur. Maar het slotakkoord kwam van een piano – met ook weer, zij het minder fel, die vreemde oranjeroze kleur.

Joep Eijkens